1980
Gedenkboek
100 jaar RijksHBS
blad 08
De Rijks ja, geweldig gezellige school, zegt hij met zijn zwaar gekorrelde bas. Leuk
dat je er ook met meisjes zat. Later pas besefte ik, dat het dagelijks schoolverkeer
met meisjes je uitdrukkingen van een ander niveau deed zijn. Een voordeel ja. We
waren toen -
Die eenentwintig jaar buitenland hebben toch wel heel wat doen vervagen. Niet
echter dat men op de Rijks veel meer aan sport deed dan op andere Venlose middelbare
scholen. Ik deed mee aan atletiek, korfbal, handbal en hockey. Ik heb ook nog bij
VVV gespeeld, rechtsbuiten, einde jaren twintig. Kan me nog maar één teamgenoot herinneren
Delsing, onze keeper van de sigarenwinkel op de Parade. Jarenlang heb ik verder in
de cricketclub gezeten bij die enveloppenman direkteur ja, de Kien van Buskes, juist!
Eigenlijk
had ik dokter willen worden, maar in mijn omgeving gingen zoveel jongens de economische
kant op, dat ik ook maar voor die richting heb gekozen en ben gaan studeren in Rotterdam.
Consulaire opleiding aan de Handelshogeschool. Daarna in Düsseldorf als leerling
consul. Maar daar haalde mijn vader me al weer gauw terug. Hij vond Düsseldorf voor
mij een veel te slechte stad! Als groen maatje van zo'n 20, 21 jaar was dat en toen
heb ik voor het eerst en voor de enige keer in mijn leven voor een baantje gevraagd
en wel om een functie bij Economische Zaken. Dat lukte ook nog, weliswaar als stagiaire,
want er was geen geld. Crisistijd! Na een half jaar echter kwam de vaste aanstelling.
In de oorlog via Duitsland naar Zwitserland en vandaar begin 1945 door de regering
in ballingschap naar Londen gehaald. Daar kwam ik in de buitenlandse dienst.
Nooit
had ik gedacht nog eens in de politiek te komen en toen ik in 1963 Staatssecretaris
werd in het kabinet Marijnen was dat een volkomen verrassing. Ik had me wel eens
bemoeid met de jong-
Marijnen zocht iemand
die iets wist van verkeer en omdat ik toen in Parijs zat en iets te maken had met
Rijnvaart, burgerluchtvaart en wegverkeer zal men mij er wel van verdacht hebben
deskundig te zijn op dat gebied. En zo kwam ik -
Als Staatssecretaris kwam de heer Keyzer tweemaal officieel naar
Venlo.
In 1964 voor de opening van de spoorbrug en in 1970 in het gevolg van Kroonprinses
Beatrix, die toen de verkeersbrug opende.
De eerste locomotief over die spoorbrug
heb ik zelf nog bestuurd. Dat had ik toevallig in Frankrijk geleerd. Na de oorlog
bestelde Nederland nogal wat spoorwegmaterieel in Frankrijk en voor de grap heb ik
bij die leveranties eens opgemerkt "zo'n ding zou ik zelf ook wel eens willen besturen."
